Pytanie z dnia 2 marca 2017
Przedstawiony problem prawny: Różne okresy gwarancji podczas sprzedaży konsumentom/przedsiębiorcą.
Kupujący produkt może posiadać roszczenia gwarancji bądź rękojmi.
Odpowiedzialność z rękojmi za wady ponosi sprzedawca. Odpowiedzialność z tytułu gwarancji ponosi gwarant (najczęściej producent lub importer, rzadziej sprzedawca), który zdecydował się na udzielenie gwarancji. Zasady gwarancji odpisane są w informacji dołączonej do gwarancji najczęściej w postaci krótkiej instrukcji lub informacji dla konsumenta.
Obowiązki gwaranta opisane powinny zostać w dokumencie gwarancyjnym. Mogą to być m.in. wymiana produktu na nowy, naprawa produktu, zwrot zapłaconej ceny, jeżeli dokument gwarancyjny nie wskazuje szczegółowo czego może wymagać nabywca towaru/usługi uważa się, iż gwarant jest zobowiązany jest w szczególności do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, o ile wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w oświadczeniu gwarancyjnym.
Oświadczenie sformułowane powinno zostać w jasny i zrozumiały sposób, jeżeli rodzaj informacji na to pozwala może zostać sformułowane w formie graficznej. W przypadku wprowadzania towaru do obrotu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, oświadczenie gwarancyjne sporządza się w języku polskim. Wymagania używania języka polskiego nie stosuje się do nazw własnych, znaków towarowych, nazw handlowych, oznaczeń pochodzenia towarów oraz zwyczajowo stosowanej terminologii naukowej i technicznej.
Udzielenie gwarancji następuje przez złożenie oświadczenia określającego obowiązki gwaranta i uprawnienia kupującego w przypadku, gdy rzecz sprzedana nie ma właściwości określonych w tym oświadczeniu. Oświadczenie gwarancyjne może zostać złożone także w reklamie.
Jeżeli w gwarancji inaczej nie zastrzeżono, odpowiedzialność z tytułu gwarancji obejmuje tylko wady powstałe z przyczyn tkwiących w sprzedanej rzeczy.
Wykonanie uprawnień z gwarancji nie wpływa na dochodzenie odpowiedzialności sprzedawcy z tytułu rękojmi.
Należy zaznaczyć jednakże, że odpowiedzialność wynikająca z tytułu gwarancji obejmuje tylko wady powstałe z przyczyn tkwiących w sprzedanej rzeczy.
Nabycie produktów jako środka trwałego dla własnych potrzeb oznacza nabycie i rozpoczęcie biegu gwarancji od dnia wydania rzeczy jeśli nie zastrzeżono innego terminu (art. 577 k.c)
Kupno produktu jako towaru do dalszej odsprzedaży oznacza nabycie towaru „w hurcie” dla potrzeb sprzedaży detalicznej i wówczas karty gwarancji stempluje i datuje prowadzący sprzedaż detaliczną lub też nabywca wykorzystując produkt/urządzenie do świadczenia usługi konsumentom.
Jeżeli prowadzący działalność gospodarczą korzysta z dużego upustu wiążącego się z okresem gwarancji to w większości przypadków towar/produkt nabywany jest do korzystania jako środek trwały w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa, a więc nie jako towar do dalszej odsprzedaży.
Dokonując zakupu hurtowego sprzedawca detaliczny lub usługodawca ustala z producentem czy może lub musi analogiczne warunki upustu i okresu gwarancji stosować dla swoich konsumentów bądź podmiotów gospodarczych.
Tak więc ważna jest treść umowy i zgodna wola stron w kontrakcie pomiędzy producentem, a sprzedawcą detalicznym/usługodawcą i wynikające z tego ustalenia czy producent miał świadomość lub powinien mieć przy dochowaniu należytej staranności, że sprzedawany produkt/towar nabywany jest przez kupującego do dalszej odsprzedaży, montażu dla klienta w ramach usługi czy też dla własnych potrzeb przedsiębiorstwie.
