Sprzedaż olejków zapachowych - mikroPorady.pl - Biznesowe wsparcie z najlepszej strony

Użytkowniczka serwisu zwróciła się do nas z prośbą o udzielenie porady prawnej w następującym stanie faktycznym:

Planuję otworzyć sklep internetowy, w którym będę sprzedawać olejki eteryczne - 100% naturalne pod własną marką. Olejki eteryczne, mimo, że składają się z substancji pozyskanych wyłącznie z surowców naturalnych - są klasyfikowane jako mieszaniny chemiczne. Czy z tego powodu, prowadząc wyłącznie sprzedaż detaliczną (sprzedając produkty konsumenckie), tworząc ich etykiety muszę stosować normy przewidziane dla odczynników chemicznych - główne chodzi o umieszczanie na etykietach odpowiednych piktogramów, haseł ostrzegawczych?

Olejek zapachowy jako mieszanina chemiczna

Na wstępie warto wskazać, że olejki zapachowe są traktowane jako mieszaniny chemiczne, i tym samym podlegają obowiązkowi posiadania etykiety CLP oraz karty charakterystyki. Obowiązek ten dotyczy każdego wytwórcy wyrobów chemicznych, niezależnie od skali produkcji. Poniżej postaramy się przybliżyć wymogi dotyczące olejków zapachowych według europejskiego rozporządzenia REACH oraz CLP.

Wymagane dokumenty przy sprzedaży olejków zapachowych

Pierwszym wymaganym dokumentem przy sprzedaży tego typu produktów jest karta charakterystyki. Karta charakterystyki to nic innego jak dokument stworzony dla mieszaniny lub substancji chemicznej zawierający informacje na temat składu, klasyfikacji zagrożeń, bezpiecznego stosowania, przechowywania i usuwania produktów. Dokument ten jest przede wszystkim przeznaczony do użycia w miejscu pracy, ponieważ jest źródłem informacji o zagrożeniach, zarówno dla pracodawców jak i pracowników, oraz źródłem porad dotyczących bezpiecznego stosowania produktu.

Elementy etykiety produktu chemicznego

Jak wspomniano powyżej, jeżeli olejek eteryczny jest klasyfikowany jako chemiczny produkt (np. do użytku technicznego), zastosowanie mają przepisy rozporządzenia CLP (nr 1272/2008) dotyczące klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji chemicznych. W takim przypadku etykieta powinna zawierać:

Identyfikator produktu (nazwa substancji, numer CAS lub numer WE).
Dane dostawcy (nazwa, adres i numer telefonu dystrybutora).
Piktogramy ostrzegawcze zgodnie z klasyfikacją substancji.
Zwroty H (zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia).
Zwroty P (zwroty dotyczące środków ostrożności).
Informacje o zagrożeniach (np. łatwopalność, działanie drażniące).

Obowiązek posiadania etykiety CLP przy sprzedaży olejków zapachowych

Przechodząc dalej warto odnieść się do kwestii CLP. CLP oznacza „Klasyfikację, oznakowanie i pakowanie” (z ang. Classification, Labelling and Packaging). Jest ona skierowana do pracowników, konsumentów i ogółu społeczeństwa. Klasyfikacja CLP jest nieodzowną częścią karty charakterystyki, a informacje na jej temat znajdziemy w sekcji 2 karty charakterystyki. Etykieta CLP natomiast, zawiera informacje oraz oznaczenia zgodne z klasyfikacją CLP wykonaną dla danej mieszaniny bądź substancji chemicznej. Informuje ona użytkownika produktu o głównych zagrożeniach i podaje odpowiednie środki ostrożności.

Każdy kto wprowadza na rynek produkt niebezpieczny, jest odpowiedzialny za oznakowanie swoich produktów. Nie wolno wprowadzić do obrotu produktów zapachowych o właściwościach niebezpiecznych, jeśli nie są one zgodne z przepisami CLP. Co w tym wypadku oznacza wprowadzenie na rynek? Zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu CLP, wprowadzenie mieszaniny lub substancji chemicznej jest udostępnieniem substancji lub mieszaniny stronie trzeciej. Oznacza to sprzedaż klientom, importowanie i rozdawanie swoich produktów (np. próbek).

Może się zdarzyć, że w niektórych przypadkach etykieta CLP nie będzie wymagana np., jeżeli mieszanina zawiera składniki niebezpieczne poniżej określonych stężeń granicznych. Jednak w przypadku produktów z użyciem olejków zapachowych, zdarza się to bardzo rzadko. Dlatego też zawsze należy wykonać klasyfikację CLP dla mieszaniny chemicznej aby ustalić potencjalne zagrożenia.

Etykieta bezpieczeństwa przy sprzedaży olejków zapachowych

Oprócz etykiety CLP producent świec ma również obowiązek umieszczenia tzw. „etykiety bezpieczeństwa” według norm europejskich BS EN 15494:2007. Pomimo tego że rozporządzenie CLP oraz BS EN 15494:2007 są dwoma różnymi rozporządzeniami, bardzo często etykietę CLP oraz etykietę bezpieczeństwa łączy się w jedność. Normy europejskie BS EN 15494:2007 wymagają, aby na etykiecie pojawił się ogólny znak ostrzegawczy (żółty, trójkątny piktogram z wykrzyknikiem). Ponadto, na etykiecie bezpieczeństwa musimy obowiązkowo umieścić minimum trzy komunikaty dotyczące bezpieczeństwa (patrz schemat poniżej). Komunikaty ostrzegawcze mogą być podawane w formie piktogramu lub tekstu. Jeśli używamy tekstu, musi on być przedstawiony w języku kraju, w którym sprzedawane są świece.

Oprócz minimalnych informacji dotyczących bezpieczeństwa, jak opisano powyżej, europejskie wytyczne według rozporządzenia BS EN 15494:2007 zachęca w stosownych przypadkach wykorzystanie opcjonalnych informacji dotyczących bezpieczeństwa. Opcjonalne ostrzeżenia zależą od rodzaju sprzedawanych świec, ponieważ nie wszystkie są odpowiednie dla wszystkich typów świec.

Na koniec wskazujemy, że z podobnym zapytaniem dotyczącym wprowadzenia do sprzedaży olejków zapachowych zwrócił się jakiś czas temu inny Użytkownik. Zachęcamy do zapoznania się z odpowiedzią udzieloną przez naszych ekspertów również na to zapytanie:

https://mikroporady.pl/pytania-do-eksperta/porady-eksperta/regulacje-prawne-pachnacy-biznes

Pamiętaj!

Wpisz nasz KRS 0000318482 w Deklaracji Podatkowej PIT.

Wyszukaj:

Akademia Liderów Innowacji i Przedsiębiorczości Fundacja dr Bogusława Federa
w https://www.podatki.gov.pl/pit/twoj-e-pit/

Dziękujemy

Stan prawny na dzień: 26 września 2024 r.

Podstawa prawna:

1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) NR 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczące produktów kosmetycznych (wersja przekształcona) (Dz.U.UE.L.2009.342.59 z dnia 22.12. 2009 r.)

2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólnego rozporządzenia o ochronie danych) (Dz. U. UE. L. z 2016 r. Nr 119, str. 1 z póź. zm.)

3) Rozporządzenia (WE) NR 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U.UE.L.2006.396.1)

4) Ustawa z dnia 25 lutego 2011 r. o substancjach chemicznych i ich mieszaninach (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1816).

5) Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 10 sierpnia 2012 r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji chemicznych i ich mieszanin (tekst jednolity – Dz. U. z 2015 r., poz. 208)

Rodzaje Umów sprzedaży

Umowa sprzedaży jest jedną z najczęściej zawieranych umów. Stronami takiej umowy są kupujący i sprzedający. Umowa zobowiązuje sprzedawcę do przeniesienia na kupującego własności rzeczy lub wykonania usługi i przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz. Kupujący natomiast jest zobowiązany do zapłaty uzgodnionej ceny oraz odebrania rzeczy.

Umowa sprzedaży jest uregulowana w Kodeksie cywilnym (k.c.). Z kolei Ustawa o prawach konsumenta definiuje także:

Umowę zawartą poza lokalem przedsiębiorstwa;
Umowę zawartą na odległość.

Regulacja nakłada obowiązki na sprzedawców w szczególności w zakresie informacyjnym zarówno przed zawarciem umowy jak i na jej kolejnych etapach.

W myśl aktualnie obowiązujących przepisów, konsumentom należy się wzmożona ochrona, ponieważ nie występują w transakcjach jako podmiot profesjonalny. Wprowadzenie ustawy miało na celu zmniejszenie przewagi przedsiębiorcy jako podmiotu profesjonalnego oraz wyrównanie pozycji obu stron.

Wskazujemy, że z godnie z art. 221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku kodeks cywilny k.c. (dalej jako: "k.c.") za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Sformułowanie to nie dotyczy osób fizycznych wykonujących działalność gospodarczą. Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą lub zawodową traci status konsumenta jeżeli dokonuje czynności prawnej – w stosunku do przedsiębiorcy – w bezpośrednim związku z tą działalnością.

Zgodnie z regulacją przedstawioną w k.c. innym rygorem prawnym objęte są tzw. potocznie klasyczne formy sprzedaży (czyli sprzedaż pomiędzy przedsiębiorcą (sprzedawcą) i konsumentem (kupującym) niż sprzedaż w obrocie profesjonalnym (pomiędzy przedsiębiorcą (sprzedawcą) i przedsiębiorcą (kupującym)). W drugiej wśród wymienionych sytuacji nie może być bowiem mowy o wyrównywaniu pozycji stron.

W naszej tabeli przedstawiamy i porównujemy:

Umowę zawartą poza lokalem przedsiębiorstwa;
Umowę zawartą na odległość;
Umowę zawartą w lokalu przedsiębiorcy;
Umowę zawartą pomiędzy przedsiębiorcami;

wskazując ich definicje, podstawę prawną oraz uwzględniając najbardziej charakterystyczne dla nich różnice.

Rekomendujemy szczegółowe zapoznanie się z przygotowanym poradnikiem i dostosowanie regulaminów sprzedaży przedsiębiorstwa pod obowiązujące wymogi i przepisy prawa.

Pobierz poradnik