Doręczenie odpisu pozwu w postępowaniu cywilnym - mikroPorady.pl

Użytkownik naszego serwisu zamierzać pozwać swojego kontrahenta. Przeciwnik procesowy Użytkownika aktualnie przebywa na terytorium Republiki Irlandii, co jego zdaniem może utrudnić doręczenie mu odpisu pozwu. Tym samym Użytkownik zastanawia się czy będzie mógł skorzystać z możliwości doręczenia korespondencji pozwanemu przez komornika sądowego.

Poniżej odpowiedź naszych ekspertów.

Pozew jest szczególnym pismem procesowym. Poza ogólnymi wymogami, które ustawodawca stawia pismom procesowym w art. 126 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego, musi on przede wszystkim zawierać elementy wymienione w art. 187 tej samej ustawy.

Stosownie do treści art. 128 § 1 k.p.c. do pisma procesowego należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników – odpisy te doręcza się uczestniczącym w sprawie osobom, w tym – co oczywiste – pozwanemu. W dużym uproszczeniu, następnym etapem postępowania jest zarządzenie przez przewodniczącego (sędziego) doręczenia pozwu pozwanemu oraz wezwanie go do złożenia odpowiedzi na pozew w terminie nie krótszym niż 2 tygodnie.

Wobec odejścia ustawodawcy od fikcji doręczeń w postępowaniu cywilnym, po nieskutecznej próbie doręczenia korespondencji pozwanemu przez wyznaczonego operatora pocztowego (w tym po podwójnym awizowaniu przesyłki) powód ma ograniczone możliwości działania. Jego sytuację wspiera instytucja doręczenia komorniczego. W tej sytuacji, zgodnie z art. 139¹§ 1 k.p.c., sąd zawiadamia powoda o nieskutecznym doręczenie, przesyłając mu przy tym odpis pisma dla pozwanego i zobowiązując do doręczenia tego pisma pozwanemu za pośrednictwem komornika. Stosownie do art. 139¹§ 2 k.p.c., powód ma 2 miesiące na przedstawienie sądowi dowodu na doręczenie korespondencji pozwanemu. Niepowodzenie powoda w tym zakresie skutkuje tym, że sąd nie może nadać sprawie dalszego biegu.

Niestety doręczenie za pośrednictwem komornika dotyczy jedynie obszaru Rzeczypospolitej Polskiej. W praktyce doręczenia w tej procedurze dokonuje komornik właściwy ze względu na miejsce zamieszkania pozwanego (w jego rewirze) – ciężko wyobrazić sobie, że komornik sądowy z Rzeszowa będzie doręczał korespondencję do pozwanego mieszkającego w Gdyni lub właśnie w Irlandii.

W przypadku, gdy pismo podlega doręczeniu na zagraniczny adres pozwanego doręczenie przez komornika sądowego również nie znajduje zastosowania” (zob. J. Gołaczyński, Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, [w:] J. Gołaczyński, Kodeks postępowania cywilnego. Nowelizacja z 9.3.2023 r. Komentarz | Linia orzecznicza

Warszawa 2023.

Zgodnie z art. 1133 § 1 k.p.c.:

sąd może doręczyć pisma sądowe osobie przebywającej lub mającej siedzibę za granicą pocztą listem poleconym za potwierdzeniem odbioru, jeżeli taki sposób dopuszcza prawo państwa, w którym ma nastąpić doręczenie.

Stosownie zaś do artykułu 14 Rozporządzenia nr 1393/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. dotyczące doręczania w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych ("doręczanie dokumentów") oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1348/2000:

Każde państwo członkowskie może doręczać dokumenty sądowe osobom zamieszkałym w innym państwie członkowskim bezpośrednio drogą pocztową - listem poleconym za potwierdzeniem odbioru lub równoważną przesyłką.

Procedura ta dotyczy również Republiki Irlandii.

Rozważając dalsze etapu procesu cywilnego należy mieć na względzie regulację zawartą w art. 1135⁵k.p.c.– mianowicie strona niemająca miejsca zamieszkania lub zwykłego pobytu (albo siedziby) na terenie RP lub w innym państwie członkowskim, powinna ustanowić pełnomocnika do doręczeń w Polsce, jeżeli nie ustanowiła pełnomocnika do prowadzenia sprawy zamieszkałego w Polsce. W razie niewskazania pełnomocnika do doręczeń, przeznaczone dla tej strony pisma sądowe pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia, o czym sąd poucza stronę przy pierwszym doręczeniu.

Stan prawny na dzień 18 kwietnia 2023 r.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1805 z późn. zm.);
Ustawa z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 590 z późn. zm.);
Rozporządzenie nr 1393/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. dotyczące doręczania w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych ("doręczanie dokumentów") oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1348/2000 (Dz. U. UE. L. z 2007 r. Nr 324, str. 79 z późn. zm.).

Źródła:

J. Gołaczyński, Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, [w:] J. Gołaczyński, Kodeks postępowania cywilnego. Nowelizacja z 9.3.2023 r. Komentarz | Linia orzecznicza, Warszawa 2023.

Pamiętaj!

Wpisz nasz KRS 0000318482 w Deklaracji Podatkowej PIT.

Wyszukaj:

Akademia Liderów Innowacji i Przedsiębiorczości Fundacja dr Bogusława Federa w https://www.podatki.gov.pl/pit/twoj-e-pit/

Dziękujemy :)

Decyzja, postanowienie, wyrok

W dzisiejszym wpisie przybliżymy Wam podstawowe różnice pomiędzy rozstrzygnięciami organów wydawanymi w postępowaniu administracyjnym.

Do aktów administracyjnych wydawanych przez organy administracji publicznej, należą decyzje i postanowienia. W tabeli przedstawiliśmy również wyroki wydawane w postępowaniu administracyjnym.

Podstawowa różnica między decyzją (uregulowaną w rozdziale VII kodeksu postępowania administracyjnego, zwanego dalej KPA, art. 104-113) a postanowieniem (uregulowanym w rozdziale IX KPA, art. 123-126) dotyczy przedmiotu rozstrzygnięcia i zakresu wywoływanych skutków prawnych.

Zgodnie z art. 104 § 1 KPA organ administracji publicznej załatwia sprawę przez wydanie decyzji, które rozstrzygają sprawę co do jej istoty w całości lub w części albo w inny sposób kończą sprawę w danej instancji (§ 2) podczas gdy, zgodnie z art. 123 § 1 KPA, wydawane w toku postępowania przez organ administracji publicznej postanowienia dotyczą poszczególnych kwestii wynikających w toku tego postępowania, nie rozstrzygają jednak o istocie sprawy, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej (§ 2). W kwestii przedmiotu rozstrzygnięcia natomiast decyzja rozstrzyga o prawach i obowiązkach osób, które są stronami postępowania administracyjnego (art. 28 KPA) zaś postanowienie rozstrzyga o prawach i obowiązkach procesowych nie tylko stron postępowania, lecz także innych jego uczestników, np. świadków, biegłych.

Wyrok natomiast jest najważniejszą czynnością procesową sądu administracyjnego. Całe poprzedzające go postępowanie tego sądu stanowi przygotowanie do jego wydania. Jest orzeczeniem sądu administracyjnego rozstrzygającym sprawę sądowoadministracyjną co do istoty, chyba że przepis szczególny przewiduje, że sprawa administracyjna może być rozstrzygnięta innym orzeczeniem, np. postanowieniem NSA o rozstrzygnięciu sporu kompetencyjnego lub sporu o właściwość. Rozstrzygnięcie sprawy sądowoadministracyjnej oznacza uwzględnienie skargi lub jej oddalenie.

Jeżeli chodzi o warunki formalne poszczególnych aktów należy wskazać, że decyzja musi czynić zadość wymogom formalnym przewidzianym przez przepisy prawa procesowego. Art. 107 § 1-3 KPA wymienia składniki, które powinna zawierać prawidłowo wydana decyzja administracyjna. Zgodnie z art. 107 § 1 KPA będą to:

oznaczenie organu administracji publicznej,
data wydania,
oznaczenie strony lub stron,
powołanie podstawy prawnej,
rozstrzygnięcie,
uzasadnienie faktyczne i prawne (przy czym art. 107 § 3 wskazuje, że uzasadnienie faktyczne decyzji powinno w szczególności zawierać wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, zaś uzasadnienie prawne – wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji, z przytoczeniem przepisów prawa),
pouczenie, czy i w jakim trybie służy od niej odwołanie oraz o prawie do zrzeczenia się odwołania i skutkach zrzeczenia się odwołania,
podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego pracownika organu upoważnionego do wydania decyzji, a jeżeli decyzja wydana została w formie dokumentu elektronicznego – kwalifikowany podpis elektroniczny,
w przypadku decyzji, w stosunku do której może być wniesione powództwo do sądu powszechnego, sprzeciw od decyzji lub skarga do sądu administracyjnego – pouczenie o dopuszczalności wniesienia powództwa, sprzeciwu od decyzji lub skargi oraz wysokości opłaty od powództwa lub wpisu od skargi lub sprzeciwu od decyzji, jeżeli mają one charakter stały, albo podstawie do wyliczenia opłaty lub wpisu o charakterze stosunkowym, a także możliwości ubiegania się przez stronę o zwolnienie od kosztów albo przyznanie prawa pomocy.