Pytanie z dnia 14 lutego 2018
Przedstawiony problem: Przedsiębiorca dostarczył drugiemu przedsiębiorcy towar niezgodny z umową. Pomimo tego, drugi przedsiębiorca nie zgłosił zastrzeżeń do towaru i nie chce zapłacić całej kwoty, jaka wynika z umowy zawartej pomiędzy stronami.
Odpowiedź: Jeżeli przedmiotem umowy była reklama pneumatyczna w postaci granatowych balonów, a zamawiającemu dostarczono białe, to co do zasady doszło do nienależytego wykonania umowy. Do nienależytego wykonania umowy dochodzi, gdy została ona wykonana, ale w sposób niezgodny z jej przedmiotem. Nienależyte wykonanie zobowiązania obejmuje zaś zachowanie terminu, miejsca i sposobu czy też jakości świadczenia.
Jednakże obowiązkiem kupującego (w tym przypadku drugiego przedsiębiorcy) jest sprawdzenie, czy zakupiona rzecz (towar) nie posiada wad fizycznych i prawnych. Wada fizyczna polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. Wada prawna zachodzi, gdy rzecz sprzedana stanowi własność osoby trzeciej albo jeżeli jest obciążona prawem osoby trzeciej, a także jeżeli ograniczenie w korzystaniu lub rozporządzaniu rzeczą wynika z decyzji lub orzeczenia właściwego organu; w razie sprzedaży prawa sprzedawca jest odpowiedzialny także za istnienie prawa. W tym przypadku mamy do czynienia z wadą fizyczną, która polega na nie posiadaniu przez rzecz sprzedaną właściwości, o których sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór.
W takim przypadku, kupującemu przysługuje uprawnienie do złożenia oświadczenia o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy (art. 560 kodeksu cywilnego). Natomiast zgodnie z art. 563 § 1 kodeksu cywilnego przy sprzedaży między przedsiębiorcami kupujący traci uprawnienia przysługujące z tytułu rękojmi (rękojmia jest to odpowiedzialność sprzedającego względem kupującego za wady fizyczne lub prawne rzeczy sprzedanej), jeśli nie zbadał rzeczy w czasie i w sposób przyjęty przy rzeczach tego rodzaju i nie zawiadomił niezwłocznie sprzedawcy o wadzie, a w przypadku gdy wada wyszła na jaw później – jeśli nie zawiadomił sprzedawcy niezwłocznie po jej stwierdzeniu.
Jeżeli więc drugi przedsiębiorca odbierając towar nie zgłosił zastrzeżeń, to uprawnienia z tytułu rękojmi mu nie przysługują, a co za tym idzie jest zobowiązany do uiszczenia całości kwoty za przyjęty towar, jaka została ustalona w umowie. W sytuacji gdy wada nie została wykryta w czasie rutynowego sprawdzenia rzeczy, ale wyszła na jaw dopiero później, kupujący ma zawsze obowiązek zawiadomić sprzedawcę o wadzie pod rygorem utraty uprawnień z tytułu rękojmi (art. 563 k.c.)[1].
W sytuacji, gdy drugi przedsiębiorca nie uiścił pełnej kwoty za zamówiony towar, można skierować do niego wezwanie do zapłaty, które jest pismem jakie kieruje się do kontrahenta w celu uzyskania należności. Nie ma obowiązującego wzoru wezwania do zapłaty, jednak powinno ono zawierać m.in.:
- datę i miejsce jego sporządzenia,
- dane wierzyciela (osoby, która sporządza wezwanie do zapłaty),
- dane dłużnika (osoby, do której jest kierowane wezwanie do zapłaty),
- kwotę długu,
- termin spłaty długu (wyznaczona go wierzyciel),
- stosunek prawny, z którego wynika obowiązek zapłaty (np. umowa o dostawę zawarta między stronami, faktura itp.),
- numer rachunku bankowego, na który należy dokonać zapłaty.
W wezwaniu do zapłaty można zawrzeć klauzulę, iż po upływie terminu wyznaczanego na zapłatę pełnej sumy, sprawa zostanie przez wierzyciela skierowana do sądu celem uzyskania należnego świadczenia. W przypadku skierowania sprawy do sądu zazwyczaj, to dłużnik zostaje obciążony kosztami procesowymi, taką informację również warto zawrzeć w wezwaniu do zapłaty.
Zachęcamy, także do zapoznania się z poradą jak i z jakiej podstawy dochodzić poza sądem swojej wierzytelności od dłużnika, której znajduje się na stronie mikroporady.pl.
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 23 kwietnia 1974 r. Kodeks cywilny (tj. Dz. U. 2017, poz. 459)
- Komentarz do kodeksu cywilnego, Andrzej Kidyba (red.), tom III, zobowiązania – część szczególna, wyd. II
--
[1] Andrzej Kidyba (red.), komentarz do kodeksu cywilnego, tom III, zobowiązania – część szczególna, wyd. II
