Wystawianie rachunków przez klub sportowy - mikroPorady.pl - Biznesowe wsparcie z najlepszej strony

Użytkownik serwisu zwrócił się do nas z zapytaniem, czy klub sportowy zarejestrowany w KRS, może wystawiać rachunki za udostępnianie miejsca na płocie boiska na reklamę firmy. Jeśli tak, w jaki sposób? Jeśli nie to co zmienić, aby mógł takie rachunki wystawiać?

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (dalej: „ustawa”)

Działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Klub sportowy działa jako osoba prawna.

Ustawa o sporcie w kilku miejscach odwołuje się do form, w jakich prowadzona może być działalność sportowa. Komentowany przepis art. 3 ustawy jest podstawową regulacją w tym zakresie. Zgodnie z normą zawartą w art. 3 ustawy działalność sportowa jest prowadzona w szczególności przez związki sportowe oraz kluby sportowe.

Sport może być uprawiany zarówno w ramach klubu sportowego, jak i poza strukturą klubu sportowego. Z treści art. 3 ust. 1 jednoznacznie wynika, że działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Artykuł 3 ustawy, precyzujący, w jakiej formie jest prowadzona działalność sportowa, wskazuje na kluby sportowe, zaznaczając jednak, że działalność sportowa jest prowadzona „w szczególności” w tej formie. Należy więc przyjąć, że możliwe jest także prowadzenie działalności sportowej w innej formie organizacyjnej aniżeli klub sportowy, na przykład przez osobę fizyczną, będącą przedsiębiorcą (prowadzącą indywidualną działalność gospodarczą). Zawodnicy i trenerzy mogą więc prowadzić indywidualną działalność gospodarczą. Może to być przydatne zwłaszcza w przypadku osób uprawiających indywidualne dyscypliny sportu (lekkoatletyka, tenis, tenis stołowy itd.). Jednak już funkcjonowanie klubu sportowego w formie jednoosobowej działalności gospodarczej nie jest dopuszczalne.

W odniesieniu do klubów sportowych ustawa wprowadza wymóg działania w formach organizacyjnych mających osobowość prawną. Klubem sportowym nie może więc być podmiot nieposiadający osobowości prawnej, taki jak spółka komandytowa czy spółka jawna. Tego rodzaju podmioty mogą prowadzić działalność sportową, o której mowa w art. 3 ust. 1 ustawy, jednak nie mogą być klubami sportowymi. Ewentualny odmienny zapis w umowie spółki należałoby uznać za nieważny jako sprzeczny z obowiązującym prawem.

Katalog form prawnych, w jakich mogą działać kluby sportowe, obejmuje:

spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością,
spółkę akcyjną,
stowarzyszenie,
spółdzielnię,
fundację.

Dodatkowo, obok typowej formy stowarzyszenia, przewidzianej w ustawie Prawo o stowarzyszeniach, ustawa o sporcie wprowadza swego rodzaju hybrydę – stowarzyszenie, którego struktura i zasady funkcjonowania są oparte na Prawie o stowarzyszeniach, ale zasady rejestracji zostały uproszczone – w miejsce rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym przewidziano wpis do ewidencji prowadzonej przez starostę właściwego ze względu na siedzibę klubu. Tej formy prawnej nie sposób uznać za odrębną formę stowarzyszenia, ponieważ odmienność dotyczy jedynie samego procesu rejestracji. Nie jest dopuszczalne działanie klubu sportowego w formie związku zawodowego oraz partii politycznej, mimo że obie te formy prawne mają osobowość prawną. Wynika to z natury tych podmiotów i zakresu ich działalności.

W zależności od formy prawnej klubu sportowego, o którym mowa w pytaniu, uzależniona jest możliwość wystawiania faktury lub rachunku.

Faktura jest dokumentem, który potwierdza dokonanie czynności sprzedaży towaru lub usługi. Mogą ją wystawić podmioty, które prowadzą sprzedaż i są aktywnym płatnikiem podatku VAT. Podmioty, które nie są aktywnym płatnikiem VAT i prowadzą działalność gospodarczą wystawiają rachunek (zgodnie z art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej).

Stowarzyszenia i fundacje mogą prowadzić sprzedaż usług i towarów w określonych przypadkach: jeżeli są zarejestrowane w rejestrze przedsiębiorców (czyli prowadzą działalność gospodarczą) lub prowadzą tzw. odpłatną działalność pożytku publicznego. Jeżeli organizacja (klub sportowy) zamierza dzięki sprzedaży osiągać zyski, powinna zarejestrować działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 3 Ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły. Trzeba dodać, że organizacja powinna działać nie tylko w zgodzie z przepisami ustaw, ale też zgodnie z własnym statutem. Zakres prowadzonej działalności powinien pokrywać się z tym, co jest w statucie – w części poświęconej celom i sposobom ich realizacji lub ew. w części dotyczącej działalności gospodarczej. Odpowiadając zatem na pytanie należy stwierdzić, że klub sportowy, który jest zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym może wystawiać fakturę lub rachunek za usługę reklamową, jeżeli prowadzi działalność gospodarczą i jeżeli jest to zgodne ze statutem klubu.

Wpisz nasz KRS 0000318482 w deklaracji podatkowej PIT.

Stan prawny na dzień: 17 sierpnia 2022 r.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1599).
Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 162 z późn. zm.).

Umowa spółki a statut spółki

Zarówno umowa jak i statut, są aktami założycielskimi spółek prawa handlowego. Na gruncie Kodeksu Spółek Handlowych statut stanowi węższe pojęcie umowy spółki, na co wskazuje definicja zawarta w art. 3 ustawy, zgodnie z którą „przez umowę spółki handlowej wspólnicy albo akcjonariusze zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz, jeżeli umowa albo statut spółki tak stanowi, przez współdziałanie w inny określony sposób”.

Umowa spółki pełni podwójną rolę: jest jednym z warunków powstania spółki, a po jej powstaniu wpisaniu do rejestru (spółki jawnej, partnerskiej, komandytowej, komandytowo-akcyjnej, zawiązaniu spółek kapitałowych w organizacji) stanowi ustrojową podstawę funkcjonowania spółek. Umowa spółki zawierana w celu utworzenia spółki opiera się na zgodnym oświadczeniu woli wspólników, którzy zobowiązują się wnieść wkłady do tworzonej spółki oraz współpracować w inny sposób, gdy tak stanowi umowa (statut) spółki. Zgodnie z art. 4 § 2, ilekroć w kodeksie spółek handlowych mowa jest o umowie spółki, należy przez to rozumieć akt założycielski w jednoosobowej spółce kapitałowej^[1].

Do essentialia negotii (łac. inne istotne składniki czynności prawnej) umów spółek handlowych (wszystkich) należy:

zobowiązanie wspólnika do dążenia do osiągnięcia wspólnego celu;
zobowiązanie wspólnika do wniesienia wkładu do spółki.

Dla poszczególnych typów spółek przepisy mogą przewidywać uznanie innych elementów za przedmiotowo istotne składniki umowy. Tak jest w przypadku spółek osobowych, które w umowie spółki powinny zawierać zobowiązanie wspólników do prowadzenia przez spółkę przedsiębiorstwa. W zależności od typu spółki przepisy określają przedmiotowo istotne elementy dla poszczególnych typów spółek (art. 25 k.s.h. – spółka jawna, art. 91 k.s.h. – spółka partnerska, art. 105 k.s.h. – spółka komandytowa, art. 130 k.s.h. – spółka komandytowo-akcyjna, art. 157 k.s.h. – spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, art. 300⁵ k.s.h. – prosta spółka akcyjna, art. 304 k.s.h. – spółka akcyjna).

Pobierz poradnik