Zwrot uszkodzonego towaru zakupionego na odległość - mikroPorady.pl

Użytkownik zwrócił się do nas z zapytaniem dotyczącym zwrotu uszkodzonego towaru zakupionego na odległość. Wskazuje, że Sprzedawca nie uznaje zwrotu z uwagi na fakt prowadzenia działalności gospodarczej przez Użytkownika.

Należy wskazać, że uprawnienia Kupującego wobec Sprzedawcy z tytułu wady rzeczy sprzedanej są niezależne od faktu prowadzenia działalności gospodarczej.

Jak wynika bowiem z art. 556 Kodeksu cywilnego „Sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę (rękojmia).”

Natomiast zgodnie z art. 556 k.c.:

Sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę fizyczną lub prawną (rękojmia). Wada fizyczna polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli:

nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia;

nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór;

nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia;

została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.

Jak podkreśla się w doktrynie^[1], niezgodność towaru z umową (wystąpienie wady fizycznej) można stwierdzić w wyniku porównania aktualnego stanu rzeczy z treścią umowy, w tym z ofertą przedstawioną kupującemu czy specyfikacją rzeczy uzgodnioną przez strony. W przypadku gdy cechy rzeczy (np. graniczne parametry) są określone przez przepisy prawa powszechnie obowiązującego (np. normy techniczne, do których odwołują się przepisy), brak zgodności z nimi również będzie stanowił o niezgodności towaru z umową. W chwili zakupu Użytkownik został poinformowany o dobrym stanie technicznym zakupionego towaru. Zgodnie z informacjami udzielonymi podczas zakupu, towar miał być sprawny. Gdyby Kupujący miał wiedzę o wadzie zakupionego towaru nie zdecydowałaby się na jego zakup. Bez wątpienia wady wykryte po dostarczeniu zakupionego przedmiotu należy kwalifikować jako wady fizyczne rzeczy w rozumieniu art. 556 k.c.

W związku z powyższym Kupujący jest uprawniony do złożenia oświadczenia o
obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy, chyba że Sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady. Dodatkowo, jeżeli kupującym jest konsument, może zamiast zaproponowanego przez sprzedawcę usunięcia wady żądać wymiany rzeczy na wolną od wad albo zamiast wymiany rzeczy żądać usunięcia wady, chyba że doprowadzenie rzeczy do zgodności z umową w sposób wybrany przez kupującego jest niemożliwe albo wymagałoby nadmiernych kosztów w porównaniu ze sposobem proponowanym przez sprzedawcę.Przy ocenie nadmierności kosztów uwzględnia się wartość rzeczy wolnej od wad, rodzaj i znaczenie stwierdzonej wady, a także bierze się pod uwagę niedogodności, na jakie narażałby kupującego inny sposób zaspokojenia. Obniżona cena powinna pozostawać w takiej proporcji do ceny wynikającej z umowy, w jakiej wartość rzeczy z wadą pozostaje do wartości rzeczy bez wady.

Zarówno w doktrynie jak i orzecznictwie przyjęto pogląd, iż

uprawnienie do odstąpienia od umowy ma charakter prawokształtujący, powoduje ono konieczność zwrotu przez strony uzyskanych (w ramach przedmiotowej umowy) świadczeń. Strony powinny wówczas zwrócić sobie nawzajem otrzymane świadczenia według przepisów o odstąpienia od umowy wzajemnej².

Odnosząc się natomiast do kwestii możliwości skorzystania z praw przysługujących konsumentów na gruncie ustawy o prawach konsumenta należy podkreślić, że zgodnie z art. 22 (1) Kodeksu cywilnego „Za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.” Jeżeli więc zakupiony towar nie był bezpośrednio związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, podlega prawom wynikającym z ustawy o prawach konsumenta, a co za tym idzie – możliwości skorzystania z 14 – dniowego prawa do odstąpienia od umowy bez podawania przyczyny.

Pamiętaj!

Wpisz nasz KRS 0000318482 w Deklaracji Podatkowej PIT.

Wyszukaj:

Akademia Liderów Innowacji i Przedsiębiorczości Fundacja dr Bogusława Federa w https://www.podatki.gov.pl/pit/twoj-e-pit/

Dziękujemy

Wpisz nasz KRS 0000318482 w deklaracji podatkowej PIT.

Stan prawny na dzień: 4 stycznia 2024 r.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 z późn. zm.).
Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2759).

^[1] B. Gliniecki [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, red. M. Balwicka-Szczyrba, A. Sylwestrzak, Warszawa 2022, art. 560.
^[2] Komentarz do art. 560 k.c., red. K. Osajda 2019, wyd. 22

Zabezpieczenie roszczeń pieniężnych

Zawierając umowę, nawet przy wyjątkowo zgodnych negocjacjach jej treści, warto jest umieścić postanowienia, stanowiące zabezpieczenie jej prawidłowego wykonania. Celem zabezpieczenia wprowadzonego w umowie jest „przymuszenie” bądź „zachęcanie” do wykonania wskazanych w umowie zobowiązań. W przypadku niewykonania zobowiązań, stronie przeciwnej przysługują uprawnienia wskazane w zabezpieczeniu, które z założenia są niekorzystne dla strony, która nie wykona swojego zobowiązania.

Poniżej przedstawiamy tabelkę z omówieniem zabezpieczeń właściwych dla roszczeń pieniężnych.

Pobierz poradnik