Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	N
Negocjacje	Obok wstąpienia w spór przed sądem, konflikty można rozwiązywać także pozasądowo. W latach ’70 ubiegłego wieku zaczęły powstawać alternatywne metody rozwiązywania sporów – ADR (AlternativeDispute Resolution). Do grupy tej należą m.in. mediacje, arbitraż i negocjacje. Te ostatnie polegają na przystąpieniu do procesu, którego celem jest opracowanie rozwiązania korzystnego dla skonfliktowanych stron. Nie istnieje przymus negocjacji – ich rozpoczęcie zależy od woli podmiotów. W pierwszej warstwie powinny one doprowadzić do przekonania o możliwości polubownego rozwiązania sporu, zaś w drugiej do ukształtowania pozycji stron w zadowalający i akceptowalny sposób. W zasadzie od woli stron zależy także moment zakończenia negocjacji jak i ich zerwanie. Brać udział w nich mogą co najmniej dwie strony. Nie istnieje ich górna granica. Jednak im większa liczba biorących udział w negocjacjach, tym stają się one trudniejsze. Mogą uczestniczyć w nich także niezależni eksperci, jeżeli tak postanowiono. Należy zauważyć, że ostateczny wynik negocjacji w dużej mierze uzależniony jest od zdolności perswazyjnych stron, ich pozycji względem siebie oraz innych stałych i zmiennych okoliczności faktycznych dotyczących sporu. Negocjacje w dużej mierze przypominają mediację. Podobieństwo to wyraża się poprzez dobrowolność, ugodowość i pozasądowość. Te pierwsze w zasadzie nie posiadają podstawy prawnej, ale na podstawie właściwych przepisów i natury stosunku prawnego, mogą zostać przeprowadzane. Mediacje zaś są procesem bardziej sformalizowanym (wymogi co do osoby mediatora, dokumentowanie ich przebiegu, sporządzanie ugody następnie zatwierdzanej przez sąd itd.). 23 września 2016 roku uchwalono ustawę o pozasądowy rozwiązywaniu sporów konsumenckich. Dla porządku warto przypomnieć, że zgodnie z art. 22¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeksu cywilnego: „za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową”. Na podstawie art. 5 pkt 2) ustawy przywołanej powyżej jako pierwsza, jej przepisów nie stosuje się do bezpośrednich negocjacji między konsumentem a przedsiębiorcą. Współcześnie pojawiają się nowoczesne formy alternatywnych metod rozwiązywania sporów. Jednym z ich przykładów są negocjacje zautomatyzowane. Polegają one na rozstrzyganiu sporów, głównie pieniężnych, z wykorzystaniem systemów teleinformatycznych np. poprzez licytacje. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. 2020 r. poz. 1740 ze zm.), Ustawa z dnia 23 września 2016 roku o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich (Dz.U. 2016 poz. 1823). Zobacz także: Metody rozwiązywania sporów pomiędzy przedsiębiorcami Negocjacje

Negocjacje

Obok wstąpienia w spór przed sądem, konflikty można rozwiązywać także pozasądowo. W latach ’70 ubiegłego wieku zaczęły powstawać alternatywne metody rozwiązywania sporów – ADR (AlternativeDispute Resolution). Do grupy tej należą m.in. mediacje, arbitraż i negocjacje. Te ostatnie polegają na przystąpieniu do procesu, którego celem jest opracowanie rozwiązania korzystnego dla skonfliktowanych stron. Nie istnieje przymus negocjacji – ich rozpoczęcie zależy od woli podmiotów. W pierwszej warstwie powinny one doprowadzić do przekonania o możliwości polubownego rozwiązania sporu, zaś w drugiej do ukształtowania pozycji stron w zadowalający i akceptowalny sposób. W zasadzie od woli stron zależy także moment zakończenia negocjacji jak i ich zerwanie. Brać udział w nich mogą co najmniej dwie strony. Nie istnieje ich górna granica. Jednak im większa liczba biorących udział w negocjacjach, tym stają się one trudniejsze. Mogą uczestniczyć w nich także niezależni eksperci, jeżeli tak postanowiono. Należy zauważyć, że ostateczny wynik negocjacji w dużej mierze uzależniony jest od zdolności perswazyjnych stron, ich pozycji względem siebie oraz innych stałych i zmiennych okoliczności faktycznych dotyczących sporu. Negocjacje w dużej mierze przypominają mediację. Podobieństwo to wyraża się poprzez dobrowolność, ugodowość i pozasądowość. Te pierwsze w zasadzie nie posiadają podstawy prawnej, ale na podstawie właściwych przepisów i natury stosunku prawnego, mogą zostać przeprowadzane. Mediacje zaś są procesem bardziej sformalizowanym (wymogi co do osoby mediatora, dokumentowanie ich przebiegu, sporządzanie ugody następnie zatwierdzanej przez sąd itd.).

23 września 2016 roku uchwalono ustawę o pozasądowy rozwiązywaniu sporów konsumenckich. Dla porządku warto przypomnieć, że zgodnie z art. 22¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeksu cywilnego: „za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową”. Na podstawie art. 5 pkt 2) ustawy przywołanej powyżej jako pierwsza, jej przepisów nie stosuje się do bezpośrednich negocjacji między konsumentem a przedsiębiorcą.

Współcześnie pojawiają się nowoczesne formy alternatywnych metod rozwiązywania sporów. Jednym z ich przykładów są negocjacje zautomatyzowane. Polegają one na rozstrzyganiu sporów, głównie pieniężnych, z wykorzystaniem systemów teleinformatycznych np. poprzez licytacje.

Podstawa prawna: