Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	O
Odsetki za opóźnienie / Maksymalne odsetki za opóźnienie	Odsetki za opóźnienie należy podzielić na odsetki ustawowe i odsetki ustalone przez strony umowy. Zgodnie z art. 481 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny: „jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.”.Taki rodzaj odsetek nazywany jest odsetkami ustawowymi za opóźnienie. Należą się wierzycielowi za cały czas opóźnienia, począwszy od dnia wymagalności świadczenia. Zdaniem doktryny: „artykuł 481 KC ma charakter dyspozytywny. Stąd strony mogą wyłączyć jego zastosowanie w relacjach między nimi, a wierzyciel może umownie zrzec się z góry dochodzenia odsetek za opóźnienie, o ile nie będzie to w danej sytuacji naruszało innych przepisów o charakterze iuscogens. Możliwość zawarcia takiej umowy nie narusza per se art. 58 § 2 KC. W zakresie powstałych już odsetek wierzyciel może zrzec się ich umownie przez zawarcie z dłużnikiem umowy o zwolnienie z długu (art. 508 KC)”. Odsetki pełnią funkcję odszkodowawczą – stanowią sankcję za przekroczenie terminu zapłaty świadczenia pieniężnego i kompensacyjną - wynagradzającą Umowne odsetki za opóźnienie to rodzaj odsetek naliczanych stronie za opóźnienie zgodnie z wysokością wskazaną w umowie łączącą strony. Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami, w sytuacji, gdy stopa odsetek za opóźnienie nie została określona przez strony w umowie, stronie spóźniającej się z świadczeniem można naliczyć odsetki ustawowe, w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. W sytuacji gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy. W tym miejscu należy wskazać, że maksymalna wysokość odsetek za opóźnienie (umownych) nie może w stosunku rocznym przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie (odsetki maksymalne za opóźnienie). Roszczenie o zapłatę odsetek, przedawnia się najpóźniej z chwilą przedawnienia się roszczenia głównego zgodnie z art. 118 k.c.. Jeżeli roszczenie główne będzie zapłacone po terminie jednakże przed upływem okresu przedawnienia, odsetki przedawniają się z upływem 3 lat od dnia gdy stały się wymagalne. Jak wskazuje się w piśmiennictwie odsetki mają charakter uboczny wobec świadczenia głównego.„Warunkiem ich powstania jest bowiem istnienie długu głównego i jego wymagalność. Mają jednak autonomiczny wobec niego charakter, który objawia się przede wszystkim w tym, że po swoim powstaniu mają charakter samodzielny wobec roszczenia głównego. Wynika to z ich charakteru jako świadczenia okresowego”. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. 2020 r. poz. 1740 ze zm.). Źródła: W. Borysiak [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, (red. K. Osajda), komentarz do art. 481 Kodeksu cywilnego, Legalis, Nb. 10, 19. Zobacz także: Rodzaje odsetek Kara umowna

Odsetki za opóźnienie / Maksymalne odsetki za opóźnienie

Odsetki za opóźnienie należy podzielić na odsetki ustawowe i odsetki ustalone przez strony umowy.

Zgodnie z art. 481 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny: „jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.”.Taki rodzaj odsetek nazywany jest odsetkami ustawowymi za opóźnienie. Należą się wierzycielowi za cały czas opóźnienia, począwszy od dnia wymagalności świadczenia. Zdaniem doktryny: „artykuł 481 KC ma charakter dyspozytywny. Stąd strony mogą wyłączyć jego zastosowanie w relacjach między nimi, a wierzyciel może umownie zrzec się z góry dochodzenia odsetek za opóźnienie, o ile nie będzie to w danej sytuacji naruszało innych przepisów o charakterze iuscogens. Możliwość zawarcia takiej umowy nie narusza per se art. 58 § 2 KC. W zakresie powstałych już odsetek wierzyciel może zrzec się ich umownie przez zawarcie z dłużnikiem umowy o zwolnienie z długu (art. 508 KC)”.

Odsetki pełnią funkcję odszkodowawczą – stanowią sankcję za przekroczenie terminu zapłaty świadczenia pieniężnego i kompensacyjną - wynagradzającą

Umowne odsetki za opóźnienie to rodzaj odsetek naliczanych stronie za opóźnienie zgodnie z wysokością wskazaną w umowie łączącą strony.

Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami, w sytuacji, gdy stopa odsetek za opóźnienie nie została określona przez strony w umowie, stronie spóźniającej się z świadczeniem można naliczyć odsetki ustawowe, w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. W sytuacji gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy.

W tym miejscu należy wskazać, że maksymalna wysokość odsetek za opóźnienie (umownych) nie może w stosunku rocznym przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie (odsetki maksymalne za opóźnienie).

Roszczenie o zapłatę odsetek, przedawnia się najpóźniej z chwilą przedawnienia się roszczenia głównego zgodnie z art. 118 k.c..

Jeżeli roszczenie główne będzie zapłacone po terminie jednakże przed upływem okresu przedawnienia, odsetki przedawniają się z upływem 3 lat od dnia gdy stały się wymagalne.

Jak wskazuje się w piśmiennictwie odsetki mają charakter uboczny wobec świadczenia głównego.„Warunkiem ich powstania jest bowiem istnienie długu głównego i jego wymagalność. Mają jednak autonomiczny wobec niego charakter, który objawia się przede wszystkim w tym, że po swoim powstaniu mają charakter samodzielny wobec roszczenia głównego. Wynika to z ich charakteru jako świadczenia okresowego”.

Podstawa prawna: