Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	P
Przybicie	Przybicie jest końcowym etapem licytacji – tak można je najkrócej zdefiniować. Zostało ono szczegółowo uregulowane w art. 987 – 1003 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (dalej jako: „k.p.c”), a także w części dotyczącej sprzedaży w toku prowadzonej egzekucji komorniczej. Przybicie występuje na rzecz osoby biorącej udział w licytacji oferującej najwyższa cenę za licytowany przedmiot – rzecz w rozumieniu cywilistycznym, a więc ruchomości i nieruchomości. Może ono wystąpić tylko wtedy, gdy w licytacji wziął udział co najmniej jedne licytant, oferujący cenę wyższą niż cena wywoławcza, a ostateczna cena została trzykrotnie wywołana. Treścią przybicia jest, że oznaczona rzecz została sprzedana oznaczonej osobie za oznaczoną kwotę. Przybicia udziela sędzia lub referendarz sądowy, nadzorujący licytację, wydając postanowienie, podlegające zaskarżeniu. Jeżeli natomiast licytacja odbywa się w związku ze sprzedażą ruchomości, przybicia udziela komornik. Jego udzielenie, komornik zaznacza w protokole licytacji, wpisując przy tym imię, nazwisko i miejsce zamieszkania nabywcy. Przy sprzedaży nieruchomości przybicie następuje w drodze postanowienia, sporządzonego przez sąd, w którym umieszcza się odpowiednio te same dane, co w protokole udzielenia przybicia przy sprzedaży ruchomości. Jeżeli licytacja została przeprowadzona prawidłowo we wskazanym terminie i wzięli w niej udział wszyscy zainteresowani, którzy wcześniej złożyli wymaganą rękojmie, sąd na posiedzeniu niejawnym wydaje postanowienie w przedmiocie przybicia na rzecz licytanta, który zaofiarował najwyższą cenę. Wydanie postanowienia o przybiciu następuje dopiero po wysłuchaniu licytanta, który zaoferował najwyższą cenę, a także pozostałych osób, biorących udział w licytacji. Sąd umożliwia wypowiedzenie się wszystkim uczestnikom licytacji w celu ustalenia, czy istnieją jakiekolwiek przyczyny uniemożliwiające wydanie postanowienia o przybiciu. Z chwilą przybicia dochodzi do skutku sprzedaż ruchomości na rzecz nabywcy. Od tego czasu należą do niego pożytki ruchomości. Samo przeniesienie własności rzeczy następuje dopiero po zapłaceniu przez licytanta zaoferowanej w trakcie licytacji ceny oraz po uprawomocnieniu się postanowienia o udzieleniu przybicia. Przybicie przybiera formę postanowienia sądu. Jest ono zaskarżalne poprzez zażalenie, za którego podstawę mogą służyć uchybienia, które naruszają prawa skarżącego. Może się także zdarzyć, że sędzia lub referendarz nadzorujący licytację, - czyli po prostu sąd w ich osobach, odmówi przybicia. Wówczas na wniosek wierzyciela, komornik wyznacza termin ponownej licytacji. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1575 ze zm.). Zobacz także: Jak prawidłowo przygotować się do wszczęcia egzekucji, uzyskania tytułu egzekucyjnego i wykonawczego, sporządzić wniosek egzekucyjny Egzekucja z nieruchomości

Przybicie

Przybicie jest końcowym etapem licytacji – tak można je najkrócej zdefiniować. Zostało ono szczegółowo uregulowane w art. 987 – 1003 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (dalej jako: „k.p.c”), a także w części dotyczącej sprzedaży w toku prowadzonej egzekucji komorniczej.

Przybicie występuje na rzecz osoby biorącej udział w licytacji oferującej najwyższa cenę za licytowany przedmiot – rzecz w rozumieniu cywilistycznym, a więc ruchomości i nieruchomości. Może ono wystąpić tylko wtedy, gdy w licytacji wziął udział co najmniej jedne licytant, oferujący cenę wyższą niż cena wywoławcza, a ostateczna cena została trzykrotnie wywołana. Treścią przybicia jest, że oznaczona rzecz została sprzedana oznaczonej osobie za oznaczoną kwotę.

Przybicia udziela sędzia lub referendarz sądowy, nadzorujący licytację, wydając postanowienie, podlegające zaskarżeniu. Jeżeli natomiast licytacja odbywa się w związku ze sprzedażą ruchomości, przybicia udziela komornik. Jego udzielenie, komornik zaznacza w protokole licytacji, wpisując przy tym imię, nazwisko i miejsce zamieszkania nabywcy. Przy sprzedaży nieruchomości przybicie następuje w drodze postanowienia, sporządzonego przez sąd, w którym umieszcza się odpowiednio te same dane, co w protokole udzielenia przybicia przy sprzedaży ruchomości.

Jeżeli licytacja została przeprowadzona prawidłowo we wskazanym terminie i wzięli w niej udział wszyscy zainteresowani, którzy wcześniej złożyli wymaganą rękojmie, sąd na posiedzeniu niejawnym wydaje postanowienie w przedmiocie przybicia na rzecz licytanta, który zaofiarował najwyższą cenę.

Wydanie postanowienia o przybiciu następuje dopiero po wysłuchaniu licytanta, który zaoferował najwyższą cenę, a także pozostałych osób, biorących udział w licytacji. Sąd umożliwia wypowiedzenie się wszystkim uczestnikom licytacji w celu ustalenia, czy istnieją jakiekolwiek przyczyny uniemożliwiające wydanie postanowienia o przybiciu.

Z chwilą przybicia dochodzi do skutku sprzedaż ruchomości na rzecz nabywcy. Od tego czasu należą do niego pożytki ruchomości.

Samo przeniesienie własności rzeczy następuje dopiero po zapłaceniu przez licytanta zaoferowanej w trakcie licytacji ceny oraz po uprawomocnieniu się postanowienia o udzieleniu przybicia.

Przybicie przybiera formę postanowienia sądu. Jest ono zaskarżalne poprzez zażalenie, za którego podstawę mogą służyć uchybienia, które naruszają prawa skarżącego. Może się także zdarzyć, że sędzia lub referendarz nadzorujący licytację, - czyli po prostu sąd w ich osobach, odmówi przybicia. Wówczas na wniosek wierzyciela, komornik wyznacza termin ponownej licytacji.

Podstawa prawna: