Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	R
Rynek właściwy	Rynek właściwy posiada definicję legalną wprowadzoną przez ustawę z dnia 16 lutego 2017 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (dalej jako: „Ustawa”). Zgodnie z art. 4 pkt 9 Ustawy rynkiem właściwym jest rynek towarów wyodrębniony na podstawie ich przeznaczenia, cenę lub właściwości. Kolejnym kryterium dla jego wskazania jest jakość towaru. Z tych względów konsumenci i inni nabywcy uznają dobra danego typu na obszarze, w którym są oferowane, za substytuty. Ponadto rynek właściwy wyróżnia się z uwagi na panujące zbliżone warunki konkurencji, determinowane przez rodzaj, właściwości tych dóbr, bariery w dostępie do rynku, preferencje konsumentów, a także znaczące różnicy w cenach i w kosztach transportu. Dla porządku należy dodać, że przez konsumenta, zgodnie z art. 22¹ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny jest nim osoba fizyczna, która dokonuje czynności prawnej z przedsiębiorcą, która nie jest bezpośrednio związana z jego działalnością gospodarczą lub zawodową. Wyróżnia się trzy rodzaje rynku właściwego: asortymentowy – z uwagi na rodzaj danego dobra, np. buty do biegania, środki ochrony roślin, suplementy diety itd. geograficzny – odpowiadający obszarowi np. państwa, regionu lub lokalnie, czasowy – funkcjonuje w określonych ramach czasowych, np. środki odstraszające komary, gadżety na wydarzenie sportowe, bombki choinkowe. Wydaje się także, że rynek właściwy można wyodrębnić z uwagi na kryterium adresata. Osoby reprezentujący określone środowisko, wykonujące specjalistyczne zawody albo mające określone zainteresowania, mogą stanowić „obszar” rynku właściwego dla producenta danego dobra lub oferowanej usługi. Rynek właściwy wyodrębnia się w celu identyfikacji konkurencji dla przedsiębiorstwa. Przedsiębiorca bada zdolność konkurencyjną jego konkurentów. Ustawodawca nie bez powodu zdecydował się na wprowadzenie definicji legalnej omawianego pojęcia. Jest ona bowiem wykorzystywane każdorazowo na potrzeby prowadzonych przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów postępowań antymonopolowych. Służy to do badani istnienia pozycji dominującej i jej ewentualnego nadużywania. Poprzez wyznaczenie rynku właściwego dokonuje się również ustalanie uczestników porozumień ograniczających konkurencję oraz ich udział w tym procederze. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 275.) Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.). Zobacz także: Rynek właściwy Pozycja dominująca

Rynek właściwy

Rynek właściwy posiada definicję legalną wprowadzoną przez ustawę z dnia 16 lutego 2017 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (dalej jako: „Ustawa”). Zgodnie z art. 4 pkt 9 Ustawy rynkiem właściwym jest rynek towarów wyodrębniony na podstawie ich przeznaczenia, cenę lub właściwości. Kolejnym kryterium dla jego wskazania jest jakość towaru. Z tych względów konsumenci i inni nabywcy uznają dobra danego typu na obszarze, w którym są oferowane, za substytuty. Ponadto rynek właściwy wyróżnia się z uwagi na panujące zbliżone warunki konkurencji, determinowane przez rodzaj, właściwości tych dóbr, bariery w dostępie do rynku, preferencje konsumentów, a także znaczące różnicy w cenach i w kosztach transportu.

Dla porządku należy dodać, że przez konsumenta, zgodnie z art. 22¹ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny jest nim osoba fizyczna, która dokonuje czynności prawnej z przedsiębiorcą, która nie jest bezpośrednio związana z jego działalnością gospodarczą lub zawodową.

Wyróżnia się trzy rodzaje rynku właściwego:

asortymentowy – z uwagi na rodzaj danego dobra, np. buty do biegania, środki ochrony roślin, suplementy diety itd.
geograficzny – odpowiadający obszarowi np. państwa, regionu lub lokalnie,
czasowy – funkcjonuje w określonych ramach czasowych, np. środki odstraszające komary, gadżety na wydarzenie sportowe, bombki choinkowe.

Wydaje się także, że rynek właściwy można wyodrębnić z uwagi na kryterium adresata. Osoby reprezentujący określone środowisko, wykonujące specjalistyczne zawody albo mające określone zainteresowania, mogą stanowić „obszar” rynku właściwego dla producenta danego dobra lub oferowanej usługi. Rynek właściwy wyodrębnia się w celu identyfikacji konkurencji dla przedsiębiorstwa. Przedsiębiorca bada zdolność konkurencyjną jego konkurentów.

Ustawodawca nie bez powodu zdecydował się na wprowadzenie definicji legalnej omawianego pojęcia. Jest ona bowiem wykorzystywane każdorazowo na potrzeby prowadzonych przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów postępowań antymonopolowych. Służy to do badani istnienia pozycji dominującej i jej ewentualnego nadużywania. Poprzez wyznaczenie rynku właściwego dokonuje się również ustalanie uczestników porozumień ograniczających konkurencję oraz ich udział w tym procederze.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 275.)
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Zobacz także:

Słownik pojęć

Rynek właściwy

Masz problem? Potrzebujesz porady?

Chcesz poszerzyć swoją wiedzę?

Chcesz pomóc w rozwoju mikro firm?

Najpopoularniejsze terminy

Masz nietypowy problem?