Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	W
Własność intelektualna	Własność jest prawem rzeczowym o najszerszym zakresie. Właściciel jest uprawniony do korzystania z rzeczy z wyłączeniem innych osób oraz rozporządzania nią. Własność intelektualna stanowi w prawie osobną kategorię, obejmującą niematerialne przedmioty twórczej działalności człowieka. Pojęcie to należy rozpatrywać z uwagi na cztery podstawy prawne. Na gruncie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego (a więc również przedmiotem własności intelektualnej) jest utwór. Przez utwór rozumie się każdy przejaw twórczej działalności człowieka, mający indywidualny charakter, utrwalony w jakiejkolwiek postaci bez znaczenia na jego przeznaczenie, sposób wytwarzania i wartość. Twórca nie musi spełniać jakichkolwiek przesłanek do powstania ochrony, objęty jest nią także utwór nieukończony, jeśli można go ustalić. Ustawodawca wskazał otwarty katalog objętych prawem autorskim utworów: literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne, programy komputerowe, plastyczne, lutnicze, fotograficzne, wzornictwa przemysłowego, architektoniczne, urbanistyczne, architektoniczno-urbanistyczne, muzyczne, sceniczne, słowno-muzyczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne, audiowizualne, pantonimiczne. Ochroną objęty jest wyłącznie sposób wyrażania, zatem nie korzystają z niej: odkrycia, idee, procedury, metody, zasady działania, koncepcje matematyczne. Na gruncie ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. prawo własności przemysłowej, przedmiotem ochrony są wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, znaki towarowe, oznaczenia geograficzne i topografie układów scalonych. Na gruncie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny za przedmiot własności intelektualnej uznać można tajemnice przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 55¹ jako o składniku przedsiębiorstwa. Na gruncie ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się informacje techniczne, technologiczne i organizacyjnej przedsiębiorstwa lub inne informacje, które posiadają wartość gospodarczą jako całość, w szczególnym zestawieniu lub zbiorze, nieznane powszechnie, o ile uprawniony nie ujawnił ich albo nie działał starannie celem zachowania ich poufności. Za przedmiot własności intelektualnej można uznać również know-how. Na gruncie Rozporządzenia Komisji (UE) nr 316/2014 z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie stosowania art. 101 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do kategorii porozumień o transferze technologii przez know-how rozumie się pakiet praktycznych informacji, które wynikają z doświadczenia i badań, jeśli są: niejawne (nie są powszechnie znane lub łatwo dostępne), istotne (ważne i użyteczne) i zidentyfikowane (opisane w wystarczająco zrozumiały sposób, aby sprawdzić czy spełniają przesłanki niejawności i istotności). Podstawa prawna: Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062), Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. prawo własności przemysłowej (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 324), Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), Ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1913), Rozporządzenie Komisji (UE) nr 316/2014 z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie stosowania art. 101 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Zobacz także: Wzór przemysłowy Znak towarowy

Własność intelektualna

Własność jest prawem rzeczowym o najszerszym zakresie. Właściciel jest uprawniony do korzystania z rzeczy z wyłączeniem innych osób oraz rozporządzania nią. Własność intelektualna stanowi w prawie osobną kategorię, obejmującą niematerialne przedmioty twórczej działalności człowieka. Pojęcie to należy rozpatrywać z uwagi na cztery podstawy prawne.

Na gruncie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego (a więc również przedmiotem własności intelektualnej) jest utwór. Przez utwór rozumie się każdy przejaw twórczej działalności człowieka, mający indywidualny charakter, utrwalony w jakiejkolwiek postaci bez znaczenia na jego przeznaczenie, sposób wytwarzania i wartość. Twórca nie musi spełniać jakichkolwiek przesłanek do powstania ochrony, objęty jest nią także utwór nieukończony, jeśli można go ustalić. Ustawodawca wskazał otwarty katalog objętych prawem autorskim utworów: literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne, programy komputerowe, plastyczne, lutnicze, fotograficzne, wzornictwa przemysłowego, architektoniczne, urbanistyczne, architektoniczno-urbanistyczne, muzyczne, sceniczne, słowno-muzyczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne, audiowizualne, pantonimiczne. Ochroną objęty jest wyłącznie sposób wyrażania, zatem nie korzystają z niej: odkrycia, idee, procedury, metody, zasady działania, koncepcje matematyczne.
Na gruncie ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. prawo własności przemysłowej, przedmiotem ochrony są wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, znaki towarowe, oznaczenia geograficzne i topografie układów scalonych.
Na gruncie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny za przedmiot własności intelektualnej uznać można tajemnice przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 55¹ jako o składniku przedsiębiorstwa.
Na gruncie ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się informacje techniczne, technologiczne i organizacyjnej przedsiębiorstwa lub inne informacje, które posiadają wartość gospodarczą jako całość, w szczególnym zestawieniu lub zbiorze, nieznane powszechnie, o ile uprawniony nie ujawnił ich albo nie działał starannie celem zachowania ich poufności.
Za przedmiot własności intelektualnej można uznać również know-how. Na gruncie Rozporządzenia Komisji (UE) nr 316/2014 z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie stosowania art. 101 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do kategorii porozumień o transferze technologii przez know-how rozumie się pakiet praktycznych informacji, które wynikają z doświadczenia i badań, jeśli są: niejawne (nie są powszechnie znane lub łatwo dostępne), istotne (ważne i użyteczne) i zidentyfikowane (opisane w wystarczająco zrozumiały sposób, aby sprawdzić czy spełniają przesłanki niejawności i istotności).

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062),
Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. prawo własności przemysłowej (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 324),
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.),
Ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1913),
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 316/2014 z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie stosowania art. 101 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej

Zobacz także: