Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	Z
Zwolnienie z długu	Zgodnie z art. 508 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks eywilny (dalej również jako: „*k.c.”), zobowiązanie może wygasnąć pomimo jego niespełnienia. W tym celu wierzyciel musi złożyć oświadczenie woli o treści, z której wynika, że zwalnia dłużnika z długu. Drugim elementem tej instytucji jest oświadczenie woli o przyjęciu zwolnienia z długu złożone przez dłużnika. Zwolnienie z długu następuje na mocy umowy stron sporządzonej na piśmie lub zawartej w sposób dorozumiany. Aby zwolnienie z długu było skuteczne, potrzebne jest zarówno oświadczenie wierzyciela, który zrzeka się przysługującej mu wierzytelności, jak i akceptacja (przyjęcie) tego zwolnienia przez dłużnika. Wierzyciel powinien swoje oświadczenie złożyć wobec dłużnika (pełnomocnika), a nie wobec osoby trzeciej choćby bliskiej lub pracownika dłużnika, ze względu na umowny charakter zwolnienia. Do momentu przyjęcia przez dłużnika oświadczenie wierzyciela jest tylko ofertą w rozumieniu art. 66 k.c. Podobnie dłużnik może wystąpić z „quazi-ofertą*” w formie wniosku o zwolnienie z długu, który to wniosek zawiera klauzulę o przyjęciu przyszłego zwolnienia z długu. Dla skuteczności tej czynności wymaga się oświadczenia woli wierzyciela Zwolnienie z długu może obejmować jedynie dług istniejący (choćby nie był jeszcze wymagalny). Przedmiotem zwolnienia może być całe zobowiązanie albo tylko jego część, a także świadczenie uboczne. Umowa o zwolnienie z długu może być zawarta pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu zawarcia umowy o zwolnienie z długu zobowiązanie między wierzycielem i dłużnikiem wygasa. Dla dokonania zwolnienia z długu nie jest przewidziana forma szczególna (dla celów dowodowych i pewności obrotu rekomendowana jest forma pisemna). Wraz ze zwolnieniem z długu (wygaśnięciem zobowiązania) wygasają m.in. hipoteka, zastaw i poręczenie. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 3 lutego 2009 r. sygn. akt I PK 142/08, „zwolnienie z długu ma postać umowy i musi być zaakceptowane przez dłużnika. Wygaszenie każdego prawa podmiotowego powinno bowiem następować zasadniczo w drodze umowy, tj. za zgodą drugiej strony stosunku cywilnoprawnego, a w drodze jednostronnej czynności prawnej tylko wtedy, gdy ustawa lub wcześniejsza umowa na to zezwala.” Należy pamiętać, że zgodnie z art. 373 k.c. zwolnienie z długu przez wierzyciela względem jednego z dłużników solidarnych nie ma skutku względem współdłużników. Oznacza to, że zwolnienie z długu jednego z dłużników, nie wpływa na sytuację pozostałych dłużników solidarnych względem wierzyciela. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.). Źródła: Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 lutego 2009 r. sygn. akt I PK 142/08 Zobacz także: Wierzyciel Przejęcie długu

Zwolnienie z długu

Zgodnie z art. 508 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks eywilny (dalej również jako: „k.c.”), zobowiązanie może wygasnąć pomimo jego niespełnienia. W tym celu wierzyciel musi złożyć oświadczenie woli o treści, z której wynika, że zwalnia dłużnika z długu. Drugim elementem tej instytucji jest oświadczenie woli o przyjęciu zwolnienia z długu złożone przez dłużnika. Zwolnienie z długu następuje na mocy umowy stron sporządzonej na piśmie lub zawartej w sposób dorozumiany. Aby zwolnienie z długu było skuteczne, potrzebne jest zarówno oświadczenie wierzyciela, który zrzeka się przysługującej mu wierzytelności, jak i akceptacja (przyjęcie) tego zwolnienia przez dłużnika. Wierzyciel powinien swoje oświadczenie złożyć wobec dłużnika (pełnomocnika), a nie wobec osoby trzeciej choćby bliskiej lub pracownika dłużnika, ze względu na umowny charakter zwolnienia. Do momentu przyjęcia przez dłużnika oświadczenie wierzyciela jest tylko ofertą w rozumieniu art. 66 k.c. Podobnie dłużnik może wystąpić z „quazi-ofertą” w formie wniosku o zwolnienie z długu, który to wniosek zawiera klauzulę o przyjęciu przyszłego zwolnienia z długu. Dla skuteczności tej czynności wymaga się oświadczenia woli wierzyciela

Zwolnienie z długu może obejmować jedynie dług istniejący (choćby nie był jeszcze wymagalny). Przedmiotem zwolnienia może być całe zobowiązanie albo tylko jego część, a także świadczenie uboczne. Umowa o zwolnienie z długu może być zawarta pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu zawarcia umowy o zwolnienie z długu zobowiązanie między wierzycielem i dłużnikiem wygasa. Dla dokonania zwolnienia z długu nie jest przewidziana forma szczególna (dla celów dowodowych i pewności obrotu rekomendowana jest forma pisemna). Wraz ze zwolnieniem z długu (wygaśnięciem zobowiązania) wygasają m.in. hipoteka, zastaw i poręczenie.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 3 lutego 2009 r. sygn. akt I PK 142/08, „zwolnienie z długu ma postać umowy i musi być zaakceptowane przez dłużnika. Wygaszenie każdego prawa podmiotowego powinno bowiem następować zasadniczo w drodze umowy, tj. za zgodą drugiej strony stosunku cywilnoprawnego, a w drodze jednostronnej czynności prawnej tylko wtedy, gdy ustawa lub wcześniejsza umowa na to zezwala.”

Należy pamiętać, że zgodnie z art. 373 k.c. zwolnienie z długu przez wierzyciela względem jednego z dłużników solidarnych nie ma skutku względem współdłużników. Oznacza to, że zwolnienie z długu jednego z dłużników, nie wpływa na sytuację pozostałych dłużników solidarnych względem wierzyciela.

Podstawa prawna: