Czy wiesz, że aż 96% mikro firm zapewnia 75% wszystkich wpływów z podatków i wytwarza 51% zysku gospodarki kraju?

A tylko niewielkiej liczbie udaje się utrzymać na rynku dłużej niż rok bez dostatecznej wiedzy i znajomości przepisów.

A czy wiesz, że...

Ty też możesz coś zrobić, abyśmy mogli dalej działać i skutecznie Cię wspierać?

KRS 0000318482

	O
Odszkodowanie	Odszkodowanie to świadczenie, które należy się poszkodowanemu, któremu wyrządzono krzywdę (osobie w stosunku do której doszło do naruszenia jej dobra chronionego prawem bądź interesu). Poszkodowany może dochodzić odszkodowania od sprawcy, który wyrządził mu szkodę, od podmiotu odpowiedzialnego z mocy prawa za naprawienie wyrządzonej szkody bądź od podmiotu odpowiedzialnego za naprawienie szkody na podstawie łączącej strony umowy. Odszkodowanie pełni tzw. funkcję kompensacyjną, co oznacza, że rolą odszkodowania jest wyrównanie majątku poszkodowanego, który zubożał na skutek zdarzenia. Wysokość odszkodowania powinna odpowiadać wysokości poniesionej przez poszkodowanego szkody. Podstawę prawną dla wypłaty odszkodowania w aktualnie obowiązującym systemie prawnym stanowić mogą: Zasada winy (zgodnie z art. 415 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku kodeks cywilny (dalej jako: „k.c.”) „Kto z winy swojej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia”; Zasada ryzyka (ryzyko naprawienia szkody ponosi osoba, posiadająca urządzenia, które wykorzystują siły przyrody bądź posługują się innymi osobami (tzw. podległość służbowa) a na skutek działania których powstała szkoda; Zasada słuszności (w sytuacji gdy brak jest podstaw do odszkodowania, jednakże istnieją ważne motywy moralne, które przemawiają za naprawieniem szkody); Zakres naprawienia szkody reguluje natomiast art. 351 § 1 i 2 k.c., zgodnie z brzmieniem którego: „§ 1. Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. § 2. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.” Poprzez naprawienie szkody rozumie się przywrócenie poprzedniego stanu bądź albo przez zapłatę poszkodowanemu odpowiedniej sumy pieniężnej odpowiadającej wysokości szkody. Aby poszkodowany mógł domagać się wypłaty odszkodowania powinny zostać spełnione następujące przesłanki: musi wystąpić szkoda; szkoda musi wynikać ze zdarzenia, z którym związane jest powstanie odpowiedzialności odszkodowawczej; występować musi tzw. związek przyczynowo – skutkowy pomiędzy szkodą a zdarzeniem, które ją wywołało. W ramach odpowiedzialności odszkodowawczej wyróżnić możemy: odpowiedzialność kontraktową; odpowiedzialność deliktową. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 roku kodeks cywilny (Dz.U 2020.1740 t.j.) Zobacz także: Odpowiedzialność deliktowa Odpowiedzialność kontaktowa Zadośćuczynienie

Odszkodowanie

Odszkodowanie to świadczenie, które należy się poszkodowanemu, któremu wyrządzono krzywdę (osobie w stosunku do której doszło do naruszenia jej dobra chronionego prawem bądź interesu).

Poszkodowany może dochodzić odszkodowania od sprawcy, który wyrządził mu szkodę, od podmiotu odpowiedzialnego z mocy prawa za naprawienie wyrządzonej szkody bądź od podmiotu odpowiedzialnego za naprawienie szkody na podstawie łączącej strony umowy.

Odszkodowanie pełni tzw. funkcję kompensacyjną, co oznacza, że rolą odszkodowania jest wyrównanie majątku poszkodowanego, który zubożał na skutek zdarzenia. Wysokość odszkodowania powinna odpowiadać wysokości poniesionej przez poszkodowanego szkody.

Podstawę prawną dla wypłaty odszkodowania w aktualnie obowiązującym systemie prawnym stanowić mogą:

Zasada winy (zgodnie z art. 415 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku kodeks cywilny (dalej jako: „k.c.”) „Kto z winy swojej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia”;
Zasada ryzyka (ryzyko naprawienia szkody ponosi osoba, posiadająca urządzenia, które wykorzystują siły przyrody bądź posługują się innymi osobami (tzw. podległość służbowa) a na skutek działania których powstała szkoda;
Zasada słuszności (w sytuacji gdy brak jest podstaw do odszkodowania, jednakże istnieją ważne motywy moralne, które przemawiają za naprawieniem szkody);

Zakres naprawienia szkody reguluje natomiast art. 351 § 1 i 2 k.c., zgodnie z brzmieniem którego:

„§ 1. Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła.
§ 2. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.”

Poprzez naprawienie szkody rozumie się przywrócenie poprzedniego stanu bądź albo przez zapłatę poszkodowanemu odpowiedniej sumy pieniężnej odpowiadającej wysokości szkody.

Aby poszkodowany mógł domagać się wypłaty odszkodowania powinny zostać spełnione następujące przesłanki:

musi wystąpić szkoda;
szkoda musi wynikać ze zdarzenia, z którym związane jest powstanie odpowiedzialności odszkodowawczej;
występować musi tzw. związek przyczynowo – skutkowy pomiędzy szkodą a zdarzeniem, które ją wywołało.
W ramach odpowiedzialności odszkodowawczej wyróżnić możemy:
odpowiedzialność kontraktową;
odpowiedzialność deliktową.